Melleç Şiiri - Servet Alkan

Sakız renkli tafta
Saçları kızıl köylü
Perili yerlerin emiresi/delikeş
Barut dillim,siyah beyaz resmini buldum
Gamsız, lomboz bakışlarını aradım bulamadım
Neden şairler mısranın anatomisini gizler?
Bu yazılan bir şifre değil, iletidir aleni
En azından; İkibin yirmi üç’de bunu böyle düşlüyorum
Gördüğün gibi benden adam olmaz.
Gözlerin olmasa…!

Bir kılgı,bir hiç
Bir yok,bir süreklilik şiiri
Ben; Annem gibi sevmenden, nasıl vazgeçeyim ki?
Şimdi ;İyiliğe mi,kötülüğe mi adandık biz?
Şiir ;olana direnen malurta/Filloz
Günün zevkine değil…
Trenler seni seslenmiyorsa; kork artık
En azından; İkibin yirmi üç’de bunu böyle düşünüyorum
Bildiğin gibi ben hüzünbazım.
Ellerin olmasa…!

Kemirsinler diye kurda kuşa dağıttım hayallerimi
Sana verecek bir şeyim yok, yüreğimden başka…
Bilmem kimle,Bilmem kimin arasına;
Ayrılık girmiş,hüzün girmiş,tarih girmiş,mazi girmiş
Kırgınlık girmiş,kızgınlık girmiş,ölüm girmiş.. falan… bilmem.
Mayısın güzelliği sendendir
Ağustos çıkmazı senden.
En azından; İkibin yirmi üç’de bunu böyle biliyorum
Tamda düşündüğün gibi ben benim.
Nazende gölgen olmasa…!

Ben olmayan herşey yarım
Ben olan herşey ziyandır/Palizem
‘’Kırdığınız herşeyin efendisi sizsiniz’’
Dedim ya;
En azından;İkibin yirmi üç’de bunu böyle istiyorum…
Böyle bilmek, böyle inanmak,böylece kalmak.
Dur gitme, daha sırtına şiirler yazacağım.
Ateşli bir sabırdır; ikiyi bir eden,
Seni Seviyorum.
Dudakların olmasa….!
Servet ALKAN
22.05.2023/Malatya