Melisa Şiiri - Kalender Yıldız

kanımda bozkır alnımda dağ ateşi
kıdemli yolcusuyum ben ayrılığın
suretler çarşısında esmer bir yangın
sönmüş bir kandilim gün ortasında

aşka dargınım kanıma girme melisa
şehrin kuytularında günahla semirirken aşk
beni sokak kedileri sevsin
sen kitaplardan öğrendiğin hayatı yaşa

lirik ve sarih değil yüzüm gurbet gözlerim
uzamıyor saçlarım bütün suç aynaların
namluda üç el ateş süngüde gül ağrısı
içimde bir çocuk yüzünde ince yara
ne çok tasa birikmiş kimsesiz yüreğime
kahramanı yok sevdiğim masalların
seferiyim sürgünüm kendi karanlığıma

nice bir leyla geçti ömrümden
içimde aşk efsanesi kaç aysız akşam
kan revan içinde uyandığım uykular
hançer benim ten benim
melisa mutlu olmayı bilmez kadınlar