Melis Şiiri - Mustafa Gündoğmuş

Yıllar geçse de bu sevdanın izleri çok derin
Yıkılmaz surlarla çevrili kalbimdeki yerin
Sözümden dönersem beni çarmıha gerin
Dilimdeki sözümsün Melis,

Bedenim seninle can buldu ilkin
Bu aşkı sen ettin bana telkin
Gönül darmadağın, kendine gelip silkin
Kaderim kederim yazımsın Melis,

Kalbimde esrarını çözemediğim gizimsin
Kolum kanadım,direnen dermanım,dizimsin
Nereye gitsem beni takip eden izimsin
Kaçamadığım sevdamsın Melis,

Kalbim paramparça yara bere çok
Yüreğime sapladın alevden bir ok
Doktoralara gitsem de bir çaresi yok
Devam sensin Melis,

Senin sevgindi bana kara sevda gibi bulaşan
Damarımdaki kanımda dolaşan
Avuç içlerimden semaya ulaşan
Kalbimdeki duamsın Melis,

Yokluğunda aldığım her soluk
Ciğerlerimi parçaladı,kan kustum oluk oluk
Dayanamıyorum gel gari neden bu yokluk
Hasretim sensin Melis,

Ey yar bu can kurban olsun sana
Sevdamızı yaşıyalım kana kana
Yarabbi ne olur yardım eyle bana
Rabbimin rızası için sevdim seni Melis,

Ne para isterim ne şan ne şöhret
Yeter ki bana sevdayı sen öğret
Ömrünce gönül gözünle beni seyret
Ekmeğim, tuzum,aşımsın Melis,

Sensiz bir gün gülmedi bu yüzüm
Çıkmazlardayım sensin benim düzüm
Kimseleri görmedi hiç bir zaman gözüm
Tek seni hep seni sevdim Melis

İnandım bu aşka bir gün bizde kavuşacağız
El ele tutuşup, göz göze bakıp birbirimize sarılacağız
Bu hayat denen yolu beraber koşacağız
Benim Asenam sen oldun Melis