Ben ve yüreğim sokak sokak bir şey arar
Ne arar ne ister bu yürek
Çok şey istemez aslında
Acısı geçsin ister
Çektikleri bitsin ister
İnsanları sevmek ister
Çok büyük boşluk var içimde
Çok derin, çok sızılıdır
Şimdi hangi söz, hangi ilaç dindirir
Hangi insan yok eder ki?
Gidin hadi, bırakın beni
Ah be anneciğim,
Neden söylemedin?
Keşke hep çocuk kalsaydım
Büyümek zor iş anneciğim
Kandırmışlar meğer beni
Acı çekmenin, üzülüp kırılmanın adını
Yüreğiniz ne tez böyle
Susayan kuşlara benzer
Teniniz, lafı bile olmasın
Saçlarınız savrulan mısralar gibi
Yahut yüreğiniz nedir öyle?
Yine doldu her tarafım
sahte gülüşlerle
Kim bilir, bu yüzler
neler sayıyor bize
Hafife aldı herkes bizi
Yalancı gözleri üzerimizde
Güçsüzüm
Dünyanın yükü üstümde sanki
Dayanaksızım, bir o kadar anlaşılmaz
Hissizim, gözlerimden dökülen yaş..
Bir omuz arıyorum şu zamanda
Şiirin kokusu vardır
Buram buram kitap kokar
Şiir mısraları taze sayfalar
Durgun coşkulu satırlar
Şiirin kokusu vardır
İnsan demek acı demek
Acı ile var olmak demek
İnsan demek ölüm demek
Hayatın da dağların arkasından batıp giden güneş gibi
Bir sonu var
Çiçekli bahçelerim vardı, ayazdan uzaktı
Kasırga olup sel ile devirenler utansın
Herkese tomurcuktum, meyve verirdim
Dallarımı kesenler utansın.
Kışları atlatıp yazı yaşardım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!