Ne dağlara tırmandım sırtımda yükümle
Ne kızgın alevlerden geçti bedenim
Yüreğimi ne zehirler sardı
Bilemezsin...
Ne çok bitti kalemimin gücü
Açılıyor şiir kitapları
Püfür püfür esiyor mısra kokusu
Neşe ve huzur getirir.
Her sayfa çevirmemde, nedense
Daha bir heyecan sarar beni.
Yar yarasından utanır ise
Ne anlamı kalır yarayı açanın
Güz terk eder giderse şehri
Ne anlamı kalır özlemin
Göz görmez şaşkına döner ise
Mürekkep bulaşmış sevdası bol yüreğime
Şiir ile süslenmiş nurlu gözlerim
Ellerimin kiri değil kalemimin izi
Boyadığım sevgi değil kötü kalpleriniz...
Nasıl yaşar insanlık kiri bol geçmişi ile
Ah bizim gelişigüzel sevdalarımız
Ellerimizde soluk ölü çiçekler
Yüreğimizde kırık cam parçaları
Kafamızda, beynimizi kemiren cinler
Gözümüze perde çeken dünya
Yaşamak,tuhaf ve anlamsız
Yaşamak,nefes alarak ölmek
Belki de koşmadan terlemek
Sevmeden hevesinin kaçması
Yaşamak,üzüleceğini bile bile
Sevmek,çok değer vermek
Gidiyorum
Yeşil çam ağaçları arkada şehir sınırındayım,
Gidiyorum
Gök mavisi kızıl saçlar içinde aranıyorum,
Gidiyorum
Kalemim şiirlerim benim
Bu kalemle yazdım ben,
Sevginin yetim kalmış çocuklarını.
Bu kalemle yazdım dile alınamayan;
Gerçek insanların kaybolmayacak fikirlerini.
Bu kalem ki beni korur sellerden
Gökyüzü kadar geniş
karanlık geceler kadar
koyudur şimdi
yalnızlığım
Dışımın sessizliği gibidir,
içimin mahşeri
Varsın hiç olmasın yaradılışımızda hile
Yaşam oyununda hile yapılmadı mı?
Varsın olmasın paramız pulumuz
Varsın olmasın mutluluğumuz.
Varsın sevilmeyelim sevdiğimiz gibi
Ki biz sevmezsek eğer
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!