Kimse bilmez gönlümün sana fermanını
Ellere ne
Ben gönlümün elçisiyim
Sana bir ömür bırakmak istiyorum
Gönlünün denizinde gönlümün gemisini bırakmak
Öyle sürüklemek istiyorum
yine caddeler sessiz
yine ışıklar yanıyor bu gece
gülü seven koklamakla meşgul
dikeni bulan atmakla meşgul
ben ise olagan halimle
seyre dalar gibi bakakalıyorum şehire
Hersey bir bakisla baslayip
Guzel sozlerle devam edip
Muhabbetlerle pekismisti
Kimi zaman bir cocuk edasiyla sakalasip ruhumuzdaki bebegi buyutuyorduk aslinda
Hep heyecan dolu bakislarda sevmistik birbirimizi
Gonlumuzu hos tutma adina sacmalamak bize normal geliyordu bir zamanlar
Bizler hep aynı yasta kaldık
Aynı yaşta öldük
Aynı yaşta güldük
Ama hep beraber aynı anda yaşayamadık
Bizi gülen yüzlerimize bakarak katlettiler
Yagmur bana yakıstı acılar bize yapıştı
Gülmeye fırsat bulamadan
Gecti de ömür bilemedim
Güneş bize yakındı
Soguk bize kalırdı
Baba ve anne sevgisi bir insanı ayağa kaldıran degnektir
Anne ve baba ayaklarımızdaki guctur kuvvettir
Nasıl ki tek ayakla dik duramıyorsak
Tek ayakla ne kadar dık durulabılır
Tek ayakla yurek buruk kalır
öyle hep bir yanım eksik kalır
Bilirim yoklugu ac kalıp toklugu
Varlıklı olmayı da bilirim
Yardan uzak kalmayı
Gözlerden akan yaşları bilirim
Hasretlikle bir sıcak yemeğin yoklugunu bilirim
Hayat sadece yormuyor insanları
kimin hevesini kiminin özlemini kiminin ise sevincini kursağında koyuyor
bizler sevinçlerimizi kiminle paylaşacağız
işte paylaşacağımız insanları bizden alıyor hayat
özlem gidereceğimiz insanları alıyor bizden hayat
Kavuşmayı dört gözle beklediğimiz insanları bizden alıyor hayat
İnançlı olmak yaşam tarzımız
Sefkatli davranmak hedefimiz
Sabırlı olmak ise hayat felsefemiz haline döndü
Gülmek eskisi kadar keyif vermiyor
Sevinebileceğimiz çok az materyalimiz var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!