Meliha Ağca Şiirleri - Şair Meliha Ağca

Bir sevgi düşsün üşüyen yüreğine.
Hüzün ve gözyaşı,
Yüreğinin yamaçlarından erisin...
Yıkılsın yüreğinin duvarındaki yalnızlık,
Umutsuzluğun yüzü kızarsın.
Utansın!

Bir suskunluk çöker üstüme,
Tenim titrer,
Sesim boğulur.
Üşürüm…

Ay ışığında destanlar yazar,

Umut;
Güvercinin kanadındadır...
Bazen, sana yaklaşır,
Bazen, özgürce gökyüzünde dolanır...
Bazen, bulutların arkasına saklanır...
Göremezsin...

Daha doyamadan senin sıcağına,
Koşarak gittin baba kucağına,
Koyamadık seni sıla ocağına,
Hakkını helal et bizlere abim,
Cennet mekanın nur olsun abim.

Ağlamak istiyorum...
Nedeni belirsiz ve sessizce…
Belki,
Hüzünlü bir aşk hikayesine,
Gitmek istiyorum...
Kimsenin bilmediği yere ve yalnız,

Gözlerinden bakıp hayata,
Güzel dilekler tutmalıyım…
Yıldızlar sarmalı her yanımı,
Yalnızlığımı unutmalıyım…

Senin sularında yıkanıp,

Cemre düştü tenime,
Düşlerime...

Yeniden doğdum,
Gülüşünle,
Dünden,

Seni sevmek…
Hani engin denizler alır da yüreğini,
O aktıkça çağlarsın…
Ama vazgeçemezsin,
Sonu kurumak da olsa,
Akarım dersin…

Bir çiğ tanesiydi düşlerim,
Işıltılı ve titrek...
Ama papatya yaprağının beyazında,
Kardelen kadar güçlü bu yürek!

Sevginle suladım, gönül çiçeklerimi,
Gün batımına teslim ettim hüzünleri…
Gülüşün ilmik ilmik sararken yüreğimi,
Bir umudun doğumundayım şimdi…