MELEKKER İNER SAF U SAF
Bize gönderdin gözüm Habibini
Melekler gökten indiler saf saf
Bize gösterdin bizi sevdiğini
Ya Rabbel Alemin bizlere de af
Sicilim bozuk ben çok arızalıyım
Dıştan rahat içten çok yaralıyım
Bana sorsan bir bahtı karalıyım
Ya Rab nasip eyle Kabe'yi tavaf
Nasip eyle iki damla berrak yaş
Akıtayım gözlerden yavaş yavaş
Kalbimde bitmiyor asla bu savaş
İnsanlar açken her yanımız israf
Övdüğümüz insanlığımız budur
Gördüğüm Müslümanlığımız budur
Kendimize hayranlığımız budur
Bizde çırak yok herkes usta sarraf
Dünya bizi yuttu içine aldı
Köşk beklerken bizi zindana saldı
Gönül hep uyudu ummana daldı
Yıkıldı virane oldu her taraf
Yaram çok onun için lafazanım
Hiç kimseye kasti yoktur bir zanım
Önce kendi kusurumu yazanım
İnşallah çok aramayız bir araf
Çavuşoğlum ben dünyaya âşığım
Ağzıma küçük gelir bal kaşığım
Çok parlağım sönmez benim ışığım
Bana ne hep boşsa komşumdaki raf
Melekler gökten inerler saf u saf
Boynumuz bükük dileriz senden af
Dolabımda yer yok anamda boş raf
Ya Rabbel Alemin, bizlere de af
Çavuşoğlu konuşsan da nafile
Dopdolu çelik kasalar, boş file
Nereye kaçam, gidem hangi ile?
Bizde her hata bizde her zaaf
17. 06. 2018
15. 07
Ebubekir ÇAVUŞ
Kayıt Tarihi : 19.6.2018 23:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!