Melek Oldu.. Şiiri - Çağla Toygan

Bugün var yarın yok...
Kaybettiğin an var...
İnanmak istemediğin,
Yaşlarla boğulurken
Gücünü hissettiğin...
Arada isyan ettiğin...
Oysa daha yaşanacaklar vardı...
Ama daha görmeliydi birçok şeyi...
Olmalıydı yanında hayallerin gerçekleşirken...
Bakmalıydı sana sevmeliydi sıcacık...
Dolmalıydı gözleri yine sevgiyle...
Solumalıydı senle yeni anıları...
Şimdi fotoğraflarda...
Şimdi seslerde....
Şimdi her yerde O..
Geceleri konuşur seninle...
Karanlık sessizlikte acınla sen
Pamuk gibi sesi yarar acıları ulaşır sana...
Hissedersin O’nu yanında saçlarını okşarken...
Üzülme torunların bir tanesi ağlama
Deden hep yanında seni izliyor der sana...
Üzülme sen üzülme..
O şimdi en huzurda..
O şimdi hak ettiği gibi güzelliklerle...
Yorgunluğunu atıyor içi huzurlu...
Sevdikleri ardında O’nu andıkça
Gözyaşlarıyla doluyor hayat pınarı yeniden...
Yine aynı yerde oturuyor sana bakıyor..
Bir şey değişmedi üzülme...
Toprağa kavuştu yeniden acısız olan..
Bebek gibi saf ve mutlu artık...
Melek O artık her zaman iyiliklerle...
Şer’den uzaklarda bir tebessümle...
Bembeyaz pamuk gibi...
Seninle O tüm gücüyle sonuna kadar…

MERHUM DEDEMİN RUHUNA…..
(1927-2006)