Melek Misali Şiiri - Nedim Saatcioğlu

Nur yüzlü bir ceylan dokundu kalbe
Can dedi canıma ömrünü verdi
Ben onu çok sevdim inkâr edemem
O beni kendinden daha çok sevdi

Başımı döndürdü aklımı aldı
Ruhuma göklerden akan pınardı
Bir melek misali kalbimi çaldı
O beni kendinden daha çok sevdi

Çöldeydim vahaya götürdü beni
Gölgeydim aslıma döndürdü beni
Yüzüme bakınca güldürdü beni
O beni kendinden daha çok sevdi

Gözleri bir ahu saçları rüzgâr
Elleri karanfil yüreği bahar
Gönlüme cennetten düşen kehribar
O beni kendinden daha çok sevdi

Kışımı bahara çevirdi birden
Zindana düşmüştüm kaldırdı yerden
Ne verdiyse bana hepsi gönülden
O beni kendinden daha çok sevdi

Kırmızı gül gibi bir kokusu var
Karanfil misali bir dokusu var
Kaybetmek adına bir korkusu var
O beni kendinden daha çok sevdi