Bir efsane yaşadı,
Sevilen, sayılan
Hayatının her anını,
İnsanlığa adayan.
Bir yıldız gibi
Geceleri...
Işık saçtı dört bir yana
Göz kırpar gibi,
Ümit verdi binlerce canlıya,
Ve...
Yaşamaya karar verdi
Nefes almadan, konuşmadan,
Görmeden, işitmeden,
Uykuya dalacağı gün
Anladı ki...
Gönüllerde yaşayacaktı...
Kayıt Tarihi : 25.1.2009 23:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
19-11-1989
TÜM YORUMLAR (1)