Melek Şiiri - Saim Güngör

Sâhiden sevmiş miydik
Gerçek miydi bütün sözlerin
Ya da sayısını unuttuğum sms'lerin
Bir rüyâ mıydı yaşadıklarımız
Seraptan mı ibâretti buluşmalarımız
Hani beni seviyordun
Hani bensiz,mum gibi eriyordun
Bırakmam asla diye sözler veriyordun
Demek kendimize sanal bir âlem kurmuşuz

Sana bazen Melek bazen Peri derdim
Seni sevmede çok aşırıya giderdim
Bazen de kırçiçeği diye seslenirdim sana
Bak,bırakıp gittin şimdi beni
Sustu telefonlar,âşina olduğun o sesimi duysana

Sesinin tınısı,tebessümün,gülüşün
Hasretle beklediğim o okul dönüşün
Şimdi hayâl oldu be Meleğim
Yüce Mevlâdan en son dileğim
Okuyup da öğretmen olmandır
Işık,nur,aydınlık öğretmenlikte
Gerisi sis,karanlık ve dumandır