Melek...! Şiiri - Feriha Ceylan

Melek...!

Dur eğilme
Gözlerinden sökme umudu
Sor hangi adem istemez
Avuçlarında yaşamak

Adın umut
Koymuşum adını
Dillerim sözlerini tut
Sardığın yar
Sarmaladığın hasret
Umuttur canında kanım
Döndür yüreğinde çemberi
Topraktan gelen harmanım
Bir su dök özlemine
Islansın elinden tenim

Hayata bak
Aldırma hüzüne
Umuda boş ver deme
Yasla güneşe omuzlarını
Tutma acını iki dağın arasında

Aç sıkıştırma
Zamana fışkıran kıvılcımı
Neler doğuruyor sabahlar
Ardında acılara ördüğün dünün
Yönünü dönmüş doğacak günün

Geçmiş sana
Zamana uzattığın anda
Önünde doğacak yarınların
Kucağında bir bebek
Adı melek olsun
İnsanlığa melek