Melek Şiiri - Özkan Toksoy

Yeni değiştirdim ruhumun çarşafını
Bir melek,kalan ömrümde beni sevmeyi teklif etti
Serin bir rüzgar eşliğinde
Gözlerinin sıcağında yanmayı...
Son durağı belki de hasret gemilerinin bu liman
Öyle olmasını istiyor gönül,deli ve darmaduman
Nice ayrılıkların meyveleriyle dolu bu bahçenin
Köklerinde aşkın tohumları var
Göz gözü görmüyor inan..
Kırılmış,unufak olmuş olsa da kemiklerim
Kısık ateşte yavaş yavaş kızarsa da bedenim
Ölmeyeceğim..
Buraya ait değil sözlerim
Mavi gözlerinde ki nehirde boğulup
Bir daha dönmeyeceğim...