Melek. Şiiri - Hüseyin Muşmal

MELEK

Mah cemalin gördüm titredi içim!
Yanakların sanki gülden derilmiş.
Saçların ipekten yapılmış sicim,
Sanırsın altından telden örülmüş.

Kara gözlerini görmeseydim de
Kirpiğin okunu dermeseydim de
Karşında beş dakka durmasaydım da
Gönlüme ilk görüşte zincir vurulmuş.

Dur hele nazlanma bir kelam söyle,
Nerdensin, necisin, sen kimsin böyle?
“He” dersen kırk günlük büyük bir toyla,
Alırım böylesi nerde görülmüş.

Hemen de boynunu çevirme hele,
Bülbülün olayım düşeyim dile,
Vallahi sözüm de yoktur hiç hile,
Bak hele yoluna neler serilmiş.

Eşref’im yeter mi döktüğün diller,
Bülbülce şakısan anlar mı güller,
Naipse kavuşur en uzak eller,
Belki nasibine melek verilmiş.