Melek... Şiiri - Enes Alımcı

Melekti adı
Melekten farksızdı

Kolu kanadı kırılmıştı
İki çocuğu ile ortada bırakılmıştı
Sevgilisi eşi kocası bir kadına satmıştı
Güzelim yuvayı bir kadın için yıkmıştı

Melekti adı
Melekten farksızdı

O kadar saf o kadar temizdi ama kocası bırakmıştı
İzini sürdü buldu kadını
Yalvardı ayağına kapanmıştı
Ne olur bırak kocamı
Yıkma ne olur, diyordu yuvamı

Ama karşıdaki vicdansızdı
Kalbi ise katılaşmıştı
Dalga geçerek kolundan tuttuğu gibi kapıya atmıştı
Sahip çıksaydın kocana diyerekte birde alaya almıştı

Melekti adı
Melekten farksızdı

İki çocuğu için kaderine razı olmuş peşlerini bırakmıştı
Artık çocukları için yaşayacaktı
Kahpe dünyaya tutunmaya çalışacaktı
Her türlü zorluğa hazırdı
Yoktu zaten başka şansı

Melekti adı
Melekten farksızdı

Yüreği çok yanmıştı
Dünyası başına yıkılmıştı
Kıyameti yaşamıştı
Hayalleri yanmıştı

Melekti adı
Melekten farksızdı...