Melek Şiiri - Barış Kapıyoldaş

Bugün çocukluk anılarımda geziniyorum
Beyaz bir odanın ortasında rastlıyorum ona
Tuzak olduğunu bile bile yaklaşıyorum
Hatırladığım gibisin Melek, hatırladığım gibi

Ateş rengi saçları
Gözleri sonsuz bir uçurum
Gülümsemesi zehirli
Küçük elleri soğuk

Hiçbir şeyi umursamadan tekrar tutuyorum ellerini
Yağmurlu sokağın ortasında şarkılar söylüyoruz
İstesek İstanbul'u birbirine katacak kadar delirmişiz bugün
Ama sadece yalanlar söylüyor, hatalar yapıyoruz

Saçlarında yanıyorum
Gözlerindeki sonsuz uçurumdan düşüyorum
Gülümsemenle yavaş yavaş zehirleniyorum
Ellerindeki ölüm soğuğunu tekrar hissediyorum

Artık bir şeylerin ters gittiğini anlıyorum
Arkanda sakladığın tırpanı çıkartıyorsun
Acımadan tekrar ve tekrar alıyorsun canımı
Hatırladığım gibisin Azrail, hatırladığım gibi