Melek Şiiri - Osman Balkan

Sen benim bir tane meleğim,
Yolunda güller yetiştirdiğim,
O güllerin sen gelmeyince solacağını bidiğim halde yetiştirdim,
Sen benim birtanecik meleğim.

Melekler ölürmü?
Ben bunu sorunun cevabını bilmiyorum,
Ama bugün benim için öldün meleğim,
Çünkü öğrendim başkasını seviyormuşsun.

Her acıya katlanırım ama bu acıya katlanamam,
Çünkü bu acı değil bir ızdırap.
Ben senin için şair oldum,
Ben senin için ölüme boyun eydim.

Bu kadarmış sana sevgim,
Ama sende haklısın,
Sana hiç bir zaman bir şey demedim,
Sende bilemessin tabikide.

Hala bilmiyorsun ki seni sevdiğimi,
Hatta bu şiiri yazdığımı,
Ne olacak artık bilmiyorum,
Mutlu ol en içten dileklerimle.

Artık bana yollar gözüktü,
Bu hayatta sen olmayınca,
Bütün sevgi çiçeklerim,
Tek tek değil çifter çifter ölmeye başladı.

Bilmiyorum sana şiir yazmam,
Bir işe yarar mı?
Keşkeler bana göre değil ama,
Keşke beraber olsaydık.

Meleğim artık istediğini yap,
İster öldür ister kes,
Çünkü benim için öldün.
SANA SON KEZ MELEĞİM diyerek.