Meleğin Kanatları Şiiri - Duygu Hacıosma ...

Yağmur mu kar mı seni benden alıp giden
Gecelerimi zehirleyip gündüzlerimi söndüren
Bir kabusun ateşinde kavuran düşlerimi
Bir yılanın gözlerinde kanatan yüreğimi

Sesin mi nefesin mi seni böyle özleten
Bir saniye görmek için yollarını bekleten
Uçuşturan yıllarca kokusunu ellerinin
Kabuğuna ismini yazdıran cevizlerin.

Bakışın mı gülüşün mü beni sana hapseden
Solan güllerimi tekrar hayata döndüren
Bir hayırsızın sözlerinde kaybettiğim güneşi
Altın sırmalı bir kesede yakama iğneleyen

Deniz mi mavi mi beni heycanladıran
Ilık ılık dalga dalga sürükleyip savuran,
Bir kahvenin hatırında aradığım mutluluğu
Sedef kakma bir sandıkta avuçlarıma bırakan.

Yalnızlık mı sensizlik mi içimi böyle acıtan
Karanlığa karışıp uykularımı çalıp duran,
Kovalayan sokaklarda sinsiliğinde gölgelerin
Bir çığlığın şiddetinde kulağımı tırnaklayan.

Yanlışlar mı yokuşlar mı benden uzaklaştıran
Kuştüyünün hafifliğinde bile bu kadar yoran,
Bir meleğin bembeyaz kanatlarıyım sadece
Şimdi nerde nasıl diye sürekli sorgulayan.