Meleğime Annem'e Şiiri - Erdoğan Şimşek

AĞLA ARTIK….
Anan yoksa anla artık derdin çok
Baban yoksa ardındaki dağın yok
Bir tutam sevgiye muhtaç kalırsın böyle
Seni anlayan yok...
Ağla artık, anla artık derdine derman yok…

Öyle zor geliyor ki
Yüreğime hançer saplanıyor sanki,
Seni her düşündüğümde içimden birşeyler kopup gidiyor inanki...

Nasıl da zor şeymiş yokluğuna alışamamak,
Kan damlarken içime, seni yanımda bulamamak,
Resimlerine bakıp bakıpta avunamamak...

Sen demezmiydin ‘’Yüreğimsin, nefesimsin, doğan güneşimsin’’
Yüreğim sensiz kaldı…
Ya sen, şimdi neredesin ?
Nasıl çarpar, nasıl nefes alır, nasıl yeni güne başlarım…

Bak artık büyüdüm anne,
Ben büyüdükçe dertler de büyüdü…

Anne ‘’Simit alacak kadar da mı paramız yok’’ demiştim ya küçükken sana….
Sen de oturup bir güzel ağlamıştın ya, sana nasıl tembihlemişsem simit bile istemekten çekindin diye…

Büyüdüm anne artık büyüdüm…
Büyüdükçe dertlerde büyüdü…

Bak ANNEM!
Artık simitçinin tezgahındaki bütün simitleri alabilirim…
Ama o simidin tadı yok ki artık damağımda…
Artık simit yiyemiyorum, boğazımda kalıyor, yutkunamıyorum, o an hiç çıkmıyor aklımdan…

Ne güzel anneydin sen,
Ne kadar şanslıymışım meğerse ben,
Düşmezdim asla hep tutardın yüreğimden,
Basardın bağrına beni en derinden….

Ne güzelmiş senle aynı havayı solumak,
Şimdi sen yoksun ya yanımda,
Her nefes alışımda boğazım yanıyor,
İçim daralıyor, konuşamıyorum,
Kelimeler boğazıma düğümleniyor, yokluğunu kalbime anlatamıyorum,
Çocuk gibi oluyorum ağlamasam rahatlayamıyorum…

Gözyaşlarımı siliyorum hemen, sen görme diye,''erkekler ağlamaz'' derdin ya bana, ben de ''ağlayacağım işte ağlayacağım'' derdim ya sana,
Biliyorum dayanamazdın sen beni böyle ağlarken görmeye…

Nasıl anlatayım bunu, nasıl dağlayayım içimi bilmiyorum…

Sen bana kızsan da küssende inan dayanamıyorum anne yokluğuna…
Yokluğun içimi yakan asit gibi, seni satır satır yazmışım oysaki aklıma…
Düşünmemek elimde değil, aklıma her geldiğinde düğüm düğüm oluyor, sensizlik takılıyor boğazıma…

Bugün seni rüyamda gördüm.
Sessizce yatıyordun can verdiğin yatağında
Bir kağıdı sessizce tam ortadan ikiye bölüyordun,
Anladım anacığım anladım ne demek istediğini,
söylediklerin hala kulaklarımda...

İtikatli kadındın sen, kelimeyi şahadet getirdim, sen de beni takip ettin dudaklarınla…
Kardeşim demişti ‘’Abi annem ölmeden önce birşeyler söylemeye çalıştı ama anlayamadım’’diye
İşte eksik kalanı tamamladık birlikte…

Her yola çıkışımda sesin hala kulaklarımda…
"Yavrum yola çıkarken besmele çek,hızır yoldaşın olsun yüreğimin feri dizimin dermanı kara kuzum" derdin…

Aman bana birşey olursa kardeşine sahip çık, ele güne muhtaç etme, bırakma onu bir başına onun emaneti sana senin ki de ona,

Kimseyi incitme yoksa gelir seni boğarım, iki elim yakanda, unutma sakın ha ‘’derdin...
İnan anne inan hepis aklımda…

Tembihlediğin herşey ama herşey aklımda ama tek sen yoksun yanımda…

Adanaya gidecektik senle, kepap yiyecektik göl kenarında...
Yenibey"deki evine gidip bakacaktık oralara, hal hatır soracaktık koruya komşuya...

Sen çok severdin adanayı’’Ankara da neymiş sevmiyorum" derdin ben burayı…da kızardım ben de sana’’bak anne sevdiklerinin hepsi burada çoluğun çocuğun torunlarının hepsi yanı başında’’

"Ben de sevmiyorum annem ankarayı" derdim ya sana, artık dilim varmıyor Ankara"yı sevmiyorum demeye,
iki canım yatıyor karşıyaka mezarlığında...

Annem ben artık ankarayı çok seviyorum inan o kadar çok seviyorum ki çünkü sen varsın tam ortasında...

"Yüreğimsin nefesimin" derdin ya bana,
İşte şimdi benim yüreğim de, nefesim de, herşeyim de, tam da bu şehrin ortasında😢😢....