Melankolik Sayıların Tanrısı / Nesir

Karanlıkta tavana yazdıklarının,
Satır aralarında okur sevdasını.
Uzanır keşiflere,
Dolmaz olur iki virgül arası üç nokta...

Kerbelâsıdır hasreti,
Ergenekondur yüreği,
Zihin bulanık,
Haddesinden geçer suya hasret ,
kaskatıdır çaresizliği.

Tel tel yol olur vuslata erer.
Varır,
Gönül hanesine.

Mitil atmıştır her bir yanılgısı...
Post sermiştir bitmez dediği her bir sevdanın yankısı.
Diz çökmüştür postnişin yazgı karşısında.
El almıştır teslimiyetten,
Kan kusup, kızılcık şerbeti içtim demiş,
Kızılca kıyametini ele vermemiştir.

Gelmiştir kıyam vakti,
Silinmiştir,
Okudukça satır ararlarını,
Karanlıkta yazdıkları tavandan...
Ta ki,
İki virgül arasındaki üç noktanın yerine
"rağmen"
yazana dek.

yolcululuk mu,
mütemadiyen...
korku ile umut arası...

korkunun berisi,
umudun ötesi,
(mi)
aşk sanrısı
ki
sayrıların tanrısı..
*
Tanrının düşünde,
Bir öpücük mü, bir tebessüm mü dedi kadın.
Bir tebessüm dedi adam.
Ve,
Öptü yüreğinden kadını...

(Ahlatın Gölgesinde / Yazılmamış Öyküler)