Hayırsız Peri Şiiri - Dinmez Er

boşluğu döven yumruklar
çığlık bir haykırış olur...isyan
göklerden kan damlıyor bu gece
hüzünleri yeryüzünde
nerede kimlere kaldı şarkılar?
çok uzaklarda kalmış şen kahkahalar
bir hatıra...mazi olmuş
tam onikiden vurulmuş aşklar
avare gençliğimin kanı alev almış
...
ormanlar nefes almıyordu
meşeler, kayınlar, pırnallar dilsiz
memelerinden bulutların yağmurlar sağılıyordu
ellerime alacağım yağmuru tutup saçlarından
elleri ceplerinde sırılsıklam bir sarhoş
benzi solmuş
şehrin ıışıklarında yıkanıp ayılmış
...
bu sefil şehir hiç acımadı bana
bu dur durak bilmeyen yağmur
bu insafı kurumuş
bu kalbi taş tutmuş sen
acısaydınız kaybetmezdim önce seni
sonra kendimi
yaz gecesinden dargın bir sabaha uyanmazdık
...
durup dururken bir şarkı başlar
gökyüzünden akar damla, damla yıldızlar
bulutlar geçer saçlarından
ozonla yıkanır saçların senin kokun bana kalır
yağmurlu bir yaz akşamında ben
gençliğime, yağmura,şarkılara
bu şehre ve sana fena takmışım
ve bundandırki hayırsız peri
köhne liman meyhanelerinde
kendimi unutup melankolik biri olmuşum
ister kızın darılın ister, küfredin bana dostlar
Bu şiir de burada yarım kalacak ben gibi...

Dinmez ER / 20.06.2009 / Çeşme