Melankoli Şiiri - Sadi Solmazgül

Ben hergüne bin yeminler ederken,
Sen alabildiğine incittin sevdamı.
Umutlarım asılı kaldı hayellerinde,
Ve yüreğim isyan yeri,
Venedik şehrinde...

Kahır mektupları gibi herbir sayfam..
Doğduğum kentin adı ne,benim ismim ne..'
Sensiz bir sayfamı çevir artık,
Mavi bir dalga bul gözyaşlarımda.
Tükenişime çaren yok biliyorum,
Biliyorum cesaretin yok gözlerime bakmaya.
Ama dokunmak tenine
Dalmak istiyorum gözlerine.
Bu melankoli arzularım,
Bu senliliğe serzenişlerim.
Evet işte bu benim,
Benim işte,senin eserin...