Mektupların Şiiri - Mustafa Yılmaz İsmai ...

MEKTUPLARIN

Dün uzun uzadıya mektubunu okudum
Beni mutlu düşünceler sardı
Sevdalı gördüm seni
Seni, benim sandım.

Mutlu düşünceler sardı beni
Küçücük bir ev…
Sevdalı kişilerin tatlılığı var.
Kimsenin bulamayacağı
Kimsenin rahatsız edemiyeceği bir yer
Düşüncemde canlanıverdi bunlar,
Ben seni düşünüverdim.

Mutlu kişilerin yaşama çabası başladı
Düşüncemiz tatsızlıkları kovar
Gözlerin görebildiğince canlı
Neler var… Neler var…

Küçücük evimizde ikimiz varız
Şarkılara, türkülere ayak uyduruyoruz
Sen bana şarkılar söylüyorsun
Ben sana şiirler okuyorum
Ve birbirimizin oluyoruz…

Düşüncelerim boy boy
Dileklerim yığın yığın avuçlarımda
Gözlerim gözlerini, dillerim dillerini arıyor
Ben seni arıyorum.

İlkbahardaki aşk şarkıları gibi
Bitmeyen senfonunin notaları kulağımda
Parmaklarımda saçlarıyın yumşaklığı
Dudaklarıyın ateşi dudaklarımda…

Baharların başlangıcı misali mektupların
Sonsuzluğa giden çizgide
Görebildiğim tek aydınlık ve sevgi gibi
Mektuplarıyın bitmesini istemem.
Yeşersin parmaklarınla ve duygularınla
Özlemini çektiğim mektupların.
- 05.07.1964. – Ankara

İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul