mektuplar yazılırdı, gül desenli kağıtlara,
ucu yakılırdı bir kenardan sürülürken
enfiye kokuları dökülürdü üzerine
hasret kalınan kokular ulaşsın diye
uzun hasret , selamlaması yapılırdı başında
sonra bir tutam saç konurdu arasına
özenle katlanırdı kağıt ikiye dörde
okşanırdı her katlanış ta yavuklu saçı gibi
son bir göz atılırdı gülümseme ile satırlara
inci inc,i dökülmüşken özlemler anılara
mektuplar yazılırdı gül desenli kağıtlara
sevgiler yollanırdı dağlar ardına
aşarken karlı yolları eski bir aracın ardına
hasretle bakılırdı gelsin diye yarına
mektuplar yazılırdı gül desenli sevda kağıdına
hafiften bir öpücük kondurulurdu zarfına
göz yaşı dökülürken okunana satırına
kurumuş çiçekler saklanırdı arasına
her satırında özlem vardı, yanardı sevda narına
mektuplar yazılırdı gülümseyen bakışlarına
methiyeler dizilirdi gül kokulu mürekkeple
etrafı kalp desenli mektup kağıdına
kah kınalı kuzuya yanardı anası
kah kınalı kuzu anasına yanardı
kışladan hasret sarardı mektuplar
baba ocağından özlenmiş yavuklu selam salardı
dağ başını duman almış nidası dolardı satırlara
mektuplar yazılırdı yavuklu dan kınalı kuzuya
özlem anlatsın dercesine kağıdın iki ucuna
ateş tutulurdu, hasret gibi yanardı
mektuplar yazılırdı gül kokulu kağıtlara
İ.TÜRKMEN
İsmail TürkmenKayıt Tarihi : 16.1.2020 12:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!