Solgun sarı lambası kendini bile aydınlatmayan
bir İngiliz otelinden yazıyorum sana...
Ruhum küçücük avuçlarına bile sığabilecek kadar daraldı.
Nefes alıp vermek bile nadiren geliyor aklıma.
Sanırım yavaş yavaş ölüyorum.
İlkin ayaklarımdan başladı morarmalarım.
Tenimin soğukluğu boğazıma kadar dayandı.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta