Mektuplar 8'in yerine olsun

bana birşey sormuşlardı.sonsuz yaşamında yanında kimi istersin diye.seni demiştim.artık kimseyi istemiyorum..kendine kendin gibi bir dünya kur demiştin..o dümyamda belki mutluydum.geldin binyıllık bir acı bırakıp gittin.binyıl daha sen yaşa ben istemiyorum.diktiğim bütün ağaçlar kurur inşallah..sana hakkımı helal etmiyorum.çünkü benim ağladığım kadar yağacak yağmurların yok senin.kaderi ben yazmadım.ben hayatımda hiç kimseyi acıdığım için sevmedim.ben hiç bir zaman diken olmadım insanlara batan.bu sefer beni sen buldun oysa ben şiirlerimle bu sanal alemde kendimi avutuyordum.artık hiç bir şey yazmıyacağım..çünkü yazılanlara değer bir kişi yokmuş bu dünyada.seni öteki dünyada yanıma istemiyorum.sonsuz bitmeyen zamanlarda oralarda ne yapacaksın..bu dünyada ben sana çok ağladım.sen kimlere ağlıyacaksın hiç bitmeyen zamanda..gideceğini biliyordum..ama böyle gitmemeliydin.senin gidişlerin hep böyle oldu..ben artık hiçbir şeye inanmıyorum.senin inandığın hiç birşeye inanmıyorum.bu Allahta olsa...çünkü ben çok ağladım,beni çok ağlattın..sana hakkımı helal etmiyorum