“Kaç yalnızlık daha ölmeliyiz sonsuzluk eşiğinde.”
Çözülür kabulümüze aldığımız imkânsızlıklar,
hüzüntülerimizi hatırlar aşkın kemikli dili.
Sadece bir yalnızlık kalır geriye ikimizin payına.
Ve ardından, ardı arkası kesilmez artık ardılsızlığımızın.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Güzeldi,yüregine saglik....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta