Bilmediğimiz bir dile dökülüyoruz.
Susuyoruz ikimiz de.
Tıkanıyor bakmalarımızı.
İkimiz de susuyoruz.
Ne zaman yeltensek söylemeye,
kocaman bir noktaya dönüşüyor sesler.
Bilinmeyene karışıyor yazamadıklarımız.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
