seni seviyorum…
bu hissiyâtımın derinliğini henüz ölçebilmiş değilim ve ölçmek gibi bir kaygım da yok gerçekte…
bakışlarıma yansıyan seni iyi tanıyorum.
sesinin kulaklarımdaki tınısının içimdeki titreşimlerinin, bende yarattığı etkiyi anlatabilecek sözcüklerden mürekkep bir cümle de kuramıyorum.
hani; “sözcük fukarası” olmamdan değil de heyecanımdan ötürü bütün bunları yaşadığım aşikar değil mi? ..
ve o kadar sebep var ki ayrık otlarına olan itirazlarımın arkasındaki bir zulaya sinmiş nefret tohumlarından “hüsran” çıkartmam için…
işte bu “hüsran” a itirazım var öncelikle…
sadece yüzeysel olanlar:
dinle lütfen! ..
seni bir dost olarak seviyorum…
hissedildiğimi biliyor ve adeta bir şablonun o belirlenmiş hudutları içerisindeki mutluluğumun, sadece ve sadece seninle paylaşılabileceğine iman ediyorum…
seni bir arkadaş olarak seviyorum ve elimden tuttuğun/tutabildiğin sürece o ele mahkûm olduğumu biliyorum…
seni bir sevgili gibi seviyorum çünkü arzularımın ve duygularımın bu denli örtüştüğüne ilk kez tanık oluyorum…
asıl itirazım, bu birlikteliğe karşı adeta bir sefer başlatmış olanlara…
neye, niçin karşı durmak zorunda olduklarını anlayamıyorum…
bana niçin mutsuzluğu yakıştırma çabası içinde olduklarını anlayamıyorum…
sana olan bağlılığımın gölgesini dahi görmekten aciz olmalarını anlayamıyorum…
“martılarla tanışmadım henüz...
çığlıklarındaki gîzemi bilmem ki hiç? ..
sahilleri hırçın hırçın döverken deniz,
kanat bile çırpmadan beklermiş öyle
adeta der gibi: göğün açgözlülerindeniz! ..”
bir martıya kurban olmak üzere mi yaratılmıştır balık?
vazgeçtim okyanustan…
bir küçük gölde dahi yaşam hakkı yok mu bir balığın? ..
balığın! ..
balığın kıymet-i harbiyesi yok mudur ki yaşama hakkı bu denli kısıtlanmıştır ve böylesine bir yüce kutsanmışlığa adeta çelikten bir duvar örülmeye kalkışılır? ..
“vallahi çok cahildir bendeniz...
bildiğiniz bir “balık” görüntüsüyle
tıpkı bir martıya bakar gibi baktım...
siz, “önüm arkam sobe! ..” derken
ben gönlümü tuzlu sulara bıraktım...”
balık, verilenin hakkını verir; Hâlik, hak edileni verir!
seni seviyorum birtane’ m…
Güdül / Ankara / 21.11.2007
Ahmet Turan AltunsuKayıt Tarihi : 22.11.2007 19:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
denemeler....
- Evet.Okudum. Kaleminin mürekkkebini, kalbine bandırmış yine!
- Ehh biz artık, hadi gidelim Hasan.
- Hadi gidelim çingene.
ama yine de şair duygularını dışa vurmadan bunalmış bir gökyüzü gibidir, patlamaya hazırdır.. şimşekler çakıp gökler yarılacakmış gibi gürlerken nasıl duyarsız kalabilir ki? Muhatabı bu mektubu okuduysa mutlaka hislenmiştir.. biz de hislendik duygulandık tabii ki.. edebiyat derslerinde örnek olarak gösterilebilecek bir mektup..
tebriklerim, selam ve sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (2)