Mektup sevdiğime mektuplar son

Merhabalarla başlayan
Belkide son mektuptayım şimdi
Sensizlik
Ve
Bu sonu belli olmayan yokluğun
Canımı acıtıyor
Konduramazdım hiç bize
Ayrılığı
Ve bilmezdim
Ayrılık bu kadar zor
Ayrılık bir zulüm
Ve sensizlik
Kalbimi kanatan bir kor
Tarifi mümkün değil
İçimi yakan acının
Nasıl geçer ne zaman geçer belli değil
Geceleri sana selam yollamıyorum artık
Kutup yıldızıyla
Ve senin sevdiğin bluzumu giymiyorum geceleri
Resimlerimize bakamıyorum
Hala atamadım onları
Sen yoksun
Bir tek onlar ve yüzüğümüz kaldı
Onlar benim işte sen olmasanda
Koklarım sen gibi
Saklarım koynumda
Öperim doya doya
Kızamazsın
İncitemezsin artık
Sevdiğim için seni
Kış geldi yine
Ve ben üşüyorum sen yoksun
Sıcacık yatağımız ve yüreğin yok yanımda
Kokun sinmiş bedenime
Ve bu şehirde
Yapayalnız yürüyorum geçtiğimiz sokaklarda
Ağlamaklı sanki onlarda
Ayrıldınız mı? der gibiler
Susuyorum
Düğümleniyor bişeyler boğazıma
Sensizlik sarıyor bedenimi
Ve delirme sınırında ben
Dayanamıyorum
Özlüyorum seni
İstiyorum bana gelmeni
Ve hiç gelmeyecek oluşun
Küstürüyor beni hayata
Sevdiğim kıyamadığım ya gel bana
Yada son kez bişey yap benim için dua et
Alsın bu canı yaradan
Seni tertemiz severken alsın
Yokluğun zaten ölümden beter
Ve yine son mektubumda
Son kez
Seni seviyorum kıyamadığım…