Mektup Kuşları Şiiri - Ertürk Demirci

Bir meyhane masası, kaç kadeh doldu bu gün
Yaş dolan gözlerime düştü çakıl taşları.
Bakınıp hayaline, engine daldı bu gün
- Çiçeklere büründü Kaçkarların başları
- Sizde mi unuttunuz beni mektup kuşları.

Çok hançer yedi yürek, yaralandım derinden
Dokunmadı hiçbiri, acı çektim birinden
Sevda güzeldir derler, ben yanarım narından
- Yüzüne hasret kaldım, aklımda gülüşleri.
- Sizde mi unuttunuz beni mektup kuşları.

Hep ayrılık mı çalar çevirdiğin plaklar
Sevenler sevdiğini en güzel yerde saklar
Geçmişin izleridir saçıma düşen aklar
- Çiçeğe dönse alem, bahar etse kışları
- Sizde mi unuttunuz beni mektup kuşları.

Dokundukça sen çalar, kemancının telleri
Dağıtır saçlarımı, esen kavak yelleri
Saatleri tükettim, kayıp ettim yılları
- Ancak mendiller bilir akıttığım yaşları
- Sizde mi unuttunuz beni mektup kuşları.

RABATLI gölgesine yatarsın gölgesine
Beni yoldaş etsinler cananın gölgesine
Bedenim içten yanar, olur mu gölge sine
- Aldım geceye seni, kaybetmeden düşleri
- Siz de mi unuttunuz beni mektup kuşları.