Mektup Af “beni sevmek zorunda değilsin… ...

Bu satırları yazarken kalbim, bin parçaya bölünmüş bir sessizlik gibi…
Sana olan sevgim, içimde hiç sönmeyen bir ışık gibi hâlâ yanıyor.
Ama bugün sana yalnızca sevgiyle değil, yürekten gelen bir farkındalıkla yazıyorum.

Biz bir zamanlar birbirimizi sevdik…
Ve belki hâlâ, o sevginin izleri içimizde bir yerlerde saklı duruyor.
Ama zamanla kendi iç dünyamızın sessizliklerinde kaybolduk.