Mektup Şiiri - Orhan Mahir Kızılboğa

Yağmur yağmaktaydı o saatlerde bu şehre
Şehrin yağmura aldırdığı yok
Kendi kendine sövüyordu
Bir ben vardım yağmuru düşleyen bir de sen
Ve o çeşmenin başıydı sonun başlangıcı
Seni görüşüm bana sarılışın.
Nereden bilebilirdim gözlerinde ki yaşın
Omuzlarımda eriyen son gözyaşlarının olacağını
Nerden bilebilirdim aylarca içimde
Kanayan yaramın dışarı çıkacağını
Nerden bilebilirdim imkansızıma dokunacağımı
Ve kaçıp gidişin...
O kavgamız...
Hala soruyorum bu ihanetim miydi, özgürlüğüm mü?
Derler özgürlükler savaş ister
Ya savaşta kaybedilenler
Kazanılan savaşa değmiyor
Ha bu arda başka birine ufaklık demeyeceğim
Bu özgürlük hayatıma bedel
Üzgünüm ufaklık
Elimde değil
Elimde olmayacak...