ilk mektubum bu sana yazdığım
belki daha dolu dolu yazacağım,
mevsim kış
karşı evlerin damları ak pak
kar taneleri düşüyor şursuzca
yaprak yaprak.
sen gözlerimin önünde
anlamlı gülüşünle
bir görünüp bir kayboluyorsun.
İşte diyorum yol,
bu ev,
şu kapı,
gel artık
oysa sen buğulu gözlerle bakıyor
yaşamım buruk
hayallerim yitik
sense;
bu gönlümde köşk kuramazsın diyorsun
bense;
senin gözünde bir hiç olduğumu hissediyor
ve
penceremden üşüyen kar taneleri gibi eriyorum.
sonra
bir buz düşüyor saçaktan
kayan bir yıldız gibi
parlıyorsun göz bebeklerimde.
şimdilik yazacaklarım bu kadar sevdalım
belki yine dolu dolu
yazacağım. 1987
Kayıt Tarihi : 30.5.2007 23:45:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Kaleminiz susmasın
Saygılar, Vasfiye ÇTN
özlendiğinde..
nefis bir mektuptu..
selam ve saygılarımı gönderiyorum...
TÜM YORUMLAR (4)