Mektup Şiiri - Fetih Koç

Sevgili Alikber
Ne mutlu iklimler bıraktık geride. Gülüşler, ağıtlar, çığlıklar, mutluluklar ve uzun uzun yaşanan hayata şiirli ezgiler yükledik yüreklerimize. Baharla gelen nice ayazlı kışlar yaşadık, ve kahkalarla aştık bu ayazlı kış günlerini. Güneş bile ısıtmazken gölgede kalan çiçeği, biz nasırlı ellerimizle ısıtık kışın en soğuk günlerini. Sonra yüregimizi dağlara vurup özgürlüğü tırnaklarımızla yazmaya koyulduk. Açlık sofrasında dostlarımızla kolektif ellerimizle kaşık salladık. Acı-tatlı günlerimizde de gülüşlerimizi kilim nakışlarıyla dostlarımıza sunduk. Dağ-taş, dere-tepe, tarla, ova, yayla demeden adım adım arşınladık köyümüzün tporaklarını. Birgün aç, birgün tok yaşadık, ekmeksiz ve soğansız günler gördük. Ama dostlar sofrasında yüreğimiz mutlu kılan tok yıllardı o yaşadığımız yıllar.
ve beni unutma kışın anlatılan çurokların içinde.
sonra odun sobasının etrafındaki sohbette, içilen demli bir çayda, ve benim için yeniden arşınla köyümüzü...unutma...

Dağlarımızın o mazlum yaylalarına çıktığında
Terk edilmiş o yaylaları görünce
Sızlarsa yüreğin
Hüzün düşerse içine
İçinden inceden inceye bir ağıt yakarsan
Kipriklerinden iki damla yaş süzülüp düşerse,
Suyuna doyamadığımız o çeşmeye
Beni unutma Alikber.

Yağmur yağarken kırmızı dağa
Barık dağından bir geyik iner dere başına
Onun ayak izlerinden eğilerek öp
Öp ki özüne dönsün insanlık
Ve küçük bir çocuğun gözlerindeki o manalı bakışlarında
Yaşlı Çiçe nene’nin yüzlerindeki o derin çizgi hatlarında
Beni gör Alikber... unutma...

Tohum tarlaya düşerse
Filizlenip buğday olduğunda
Biçip harmanda eleyipte
Değirmene gelirse
Değirmen taşına düşüp un olduğunda
Bir povik pişir benim için
Ne kadar özlediğimi
Ne kadar canım çektiğini unutma Alikber...

Unutma yüreğimin özlemle
Buğday gibi sürgün taşında
Yontulup un olduğunu Alikber...
Unutma... unutma...

Beni unutma küçük yüreğimin
Büyük sevdası
Sevgili Zımek...

Ve benden taraf herkese selam söyle Alikber
Küçüklerin gözlerinden
Büyüklerin ellerinden öperim...öperim...öperim...

(Şair Fetih Koç'un 'Şilan Çocukları' adlı şiir kitabından)