Şimdi sensizliğin kurt kapanındayım. Ağaçların karınca sıklığında olduğu çam ormanlarında, asırlık bir çınarın altında yatıyorum. Vakit sensizliğin gece yarısı. Kulaklarımda sessizliğin sağır edici çığlıkları, gözlerimde karanlığın kör edici aydınlığı var.
Her nefes alışta vaktimin daraldığını hissediyorum. Birazdan gelip alacaklar beni.Üçağacın ortasında bir salıncağa bindirecekler. Suçum? Seni sevmek! ! !
Ne acı değil mi? Bir daha “seni seviyorum” diyemeyeceğim, bir daha “canım” diye sana seslenemeyeceğim, bir daha sarılıp kor dudaklarında yanamayacağım.
Bak görüyorsun işte, sensizlik ne hayaller kurduruyor bana.
Bunların hepsi hayal gülüm, ben sensiz kalmayacağım, her an yanında olacağım, sonsuza dek senin kalacağım…
Alanya,17/08/2002
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta