Mektup -2- Şiiri - Turgut Erdoğan

Bilir misin?
Senin için bunca zamandır bir tek şiir yazdım.
Okumadın...
Okuyamadın...
Beni cesaretim yoktu ki,
Karşına çıkıp,
'Bu şiiri senin için yazdım' diyebileyim.
Belki de seni ciddiye aldığım içindir.
Belki de hakkında ciddi duygular beslediğim içindir.
Bakişte, seninle olan ilişkime çok önem verdiğimden saçma bir mektup oldu,
Ve ben duygusal hiç bir şey yazamadım...

Aslında,
'Bu satırları ılık bir ilkbahar akşamının felç olmuş köşelerinden,
beşyüz mumluk ampullerin karanlığında,
boşalan kadehime aşkımı koyup içerken yazıyorum'
diye başlayabilirdim bu mektubuma...

Boşver...
Sen bakma benim depresif olduğuma,
Ben alışkınım böyle zindan gecelere,
ben alışkınım böyle zifir kuyulara.
Buna rağmen seni bekleyeceğim.
Çünkü seni sevdiğimden,
Ve her türlü kaderi çekmeye değeceğinden eminim.

İşte...
Senin için yazdığım ve yazacağım mektupların ilki bu.
Sanırım okumaktan yorulmuşsundur.
Ama şunu bil ki...
Ben seni beklemekten,
Ve seni sevmekten asla yorulmayacağım...