Bir gün güneşin bütün ışınları bir araya toplandığında,Bir tek amaçta birleşirler?
Dünyayla ebedi bir yaşam...!
İşte benim bütün hücrelerim şimdi bir tek amaç için,bir araya geldi sevgili güneşim...
Uzak diyarlardan çıktım yola...
Çoğu zaman ıssız boranlara kimi zamanda hırçın Yağmurlara kaptırdığım oldu...
Her seferinde gelip yüreğimin kuytusuna otururdu yokluğun usul usul..
Karşıma çıksan birdenbire ve bütün bunları yazmama gerek kalmasa diyorum.
Okudukça insanı içine çekiyor mektubunuz!?! Bu tarzınızı çok beğeniyorum,korkuyu,özlemi,sevgiyi pişmanlığı aynı tabloya sığdırmışsınız...Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta