Gönlümün sonbaharı, kurumuş dallarında
bitiveren bir sürgün, taze, pembe bir muh'sun.
Meyvanın tatlandığı olgunluk yıllarında
Kadınsı zerafetin, narin, ince bir ruhsun.
Sînende açan beyaz, o misk kokan çiçekler,
Aralık dudakların, sanki bûseler bekler.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta