Kuru bir yaprak gibi,
Oradan oraya savruluyorum.
Bazen boş bir çuvalım sanki,
Olduğum yere yığılıyorum.
Gözümün önünde canlanıyor anılar,
Her an aklımda ve hayalimdesin.
Rab’bim bu evlat acısını,
Dostuma değil, düşmanıma bile vermesin.
Kalmadı artık hayatımızın tadı, tuzu,
Bıraktığın boşluğu asla dolduramadık.
Sensizlik çok zormuş meğer,
Seni hiçbir zaman unutamadık.
Bıraktığın yerde dönüp dolanıyoruz,
Aklımıza geldiğinde oturup ağlıyoruz.
Gerçek değil sanki senden sonrası,
Hayatı mış gibi yaşıyoruz.
Beş yıl oldu sen gideli,
İsyanımız yoktur Rab’bin emrine.
Sana olan hasretimiz artıyor,
Dönemezsin artık dünya evine.
Kolum kanadım kırık,
Kalmadı dünyaya hevesim.
Güldüğüme bakıp aldanmayın,
Aslında kan ağlıyor içim.
Gittiğin yerde iyisindir inşallah,
Allah rahmetiyle muamele eylesin.
Biliriz bu dünya hayatı fanidir,
Mekanını, makamını cennet eylesin.
04.03.2017
Bulancak/GİRESUN
Kayıt Tarihi : 7.3.2017 22:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Uzunkaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/03/07/mekanini-makamini-cennet-eylesin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!