Gün vurunca güneşin alnında parıldayan güzellikler şenlene
Mevsim kendi dengini bula gün vurunca ığıl ığıl demlerden
İşgören elleriyle zaman kendi hallerine evin gelini olup
Gün vurunca tabiata hayat gele, mekanını bula zemberek..
Ne kadar çoğalırsa çoğalsın gözalabildiğine büyüyen boşluklar
Rüzgarın esmeleri var ya rüzgarın...
Gün vurunca gönlümün sarayları beşiiiiik beşik ırgalanır
Bugün seviştim, yürüyüşe katıldım sonra
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Devamını Oku
Yorgunum, bahar geldi, silah kullanmayı öğrenmeliyim bu yaz
Kitaplar birikiyor, saçlarım uzuyor, her yerde gümbür gümbür bir telâş
Gencim daha, dünyayı görmek istiyorum, öpüşmek ne güzel,
düşünmek ne güzel, bir gün mutlaka yeneceğiz!
Bir gün mutlaka yeneceğiz, ey eski zaman sarrafları! Ey kaz kafalılar! Ey sadrazam!
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta