Sayamadım dökülen yaprakları zamansız
Mevsiminin en güzel baharında
Tutamadım kayıp gidenleri amansız
Yüreğimin en coşkulu yıllarında
Toprak oldum tohumsuz sevda çölüne
Kavuran aşksızlığın da eridim gün gece
Demedim aşk buysa dursun öte de
Açmayacak toprakta açtım sevgim ile
Yağmur oldu yaşlarım aktı önüme
Düşmeden toprağa buhar oldu uçtu göğe
Bin dereden sevda getirdim ektim sinene
Sevgi ektim ayrılık biçtin gönlümüze
Derdine düştüm, derdimi hiç ettim
Gölgeme gölgeni kattım, birlik ettim
Dokunamadım zülfüne, rüzgarla selam ettim
Uçan kuşlarla haber saldım, ümit ettim
Yıllar yılı besledim sevdamı, el değdirmedim
Hasretine adaklar adadım, yüreğimi köreltmedim
Bir gün geleceksin diye, anıları hoş eyledim
Adımladığımız kaldırımları yolları, mesken ettim
Geceye büründüm ay ışığında, puslu gözlerle
Yüreğime düştün gece gece, acı sözlerle
Saatleri yıllar ettin, sensiz ömrüme
Mekanım yüreğin olsun, unutama beni ömrünce.
Kayıt Tarihi : 11.2.2013 20:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Beni hiç unutmayacak bir dostuma, çam sakızı acemi şair armağanı bir şiirdir..Sevgiler dostuma.
Gizini onu hissetmeye çalışan, okuyup geçmeyen çözebiliyor.
Mekanım yüreğin olsun, unutama beni ömrünce (imrendim şaire bunları yazabildiği için, sevindim de bizlerle paylaştığı ve okumamıza vesile olduğu için)
Tebrik ederim sayın şair, devamını dilerim :)
TÜM YORUMLAR (3)