Mekan, Zaman Ve Aşk Şiiri - Muharrem Bektaş

Yaşanmış yüzlerce günden,
Sadece bir tanesiydi.
Sokaklarda yine kömür kokusu,
Etraf kendini kandıran
Sahipsiz çocuklarla dolu.
Bazılarının sisten yüzü bile görünmüyor.
Ben seni bu kömür kokan
Sahipsizlerin şehrinde sevdim.
Birbirimize çok benziyorduk
İkimizde kalabalıklar içinde yalnız kalmıştık.
Matematikten pek anlamam ama;
İki yalnız bir aşk olabilir bence...