Olguyu da bilirim, algıyı da bilirim,
Ruhuma hitap eden, çalgıyı da bilirim...
Şakırdayan bir müzik; meşkten meşke söz alır,
Küllenen her ateşten, parça parça köz alır.
Aşk parçacık olunca, yürek aşkı yoğurur.
Her bir yürek kendine, yeni nağme doğurur.
Nağmeler mevsim mevsim; baharım yazım olur,
Ses telleri üstünde, benim el yazım olur.
Zaman usta bir yapı, müziğin temelinde,
Mekân ki imar olur, insanoğlu elinde.
İmar yerde olunca, mimar yerden kopamaz.
Vakit tamam olmadan; bil, kıyamet kopamaz.
Kayıt Tarihi : 6.12.2012 11:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Şu evreni ve bizi, küllen mazi yapacak
Zira bir, bir çıkıyor; alamet-i kıyamet
O başlara gelmeden, emr-i Hakka kıyam et!
Biz bu arza sınava gelmedik mi Çekmegil?
Öyle ise çalgıya, nedir sende bu meyil?
Memnunları bırakmak, imtihanda doğru sav!
Madem öyle, yasağa nefsin için olma tav!
Büyük kıyam geç kalsa, küçüğünden yok felah!
Herkes için ölümü, kıyam yapmış Hak İlah!
Kıyametin kopmadan, kop fenadan sen şair!
Zira bir gün her aşkın, oluverir vesair!
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (3)