Neredeyse insan, orada işte
Evimdeyim ben de
Bir koltuk, bir televizyon, Birkaç sandalye
Masada yazıyorum
Önümde bir kafes
Üstünde bir muhabbet kuşu
Bizim kuş içinde değil
Üstünde durur kafesin
Bu ona kafeste olduğunu unutturur mu
Yoksa daha çok mu hatırlatır, anlayamıyorum
Ya ben burada mıyım gerçekten
Ben ne kadar sendeyim
Ne kadar sevdadayım
Ne kadar hasrette ne kadar ölümde
Ne kadar yaşamaktayım
Ya da ne kadarını yaşamaktayım hayatımın
Yanına gitsem aklım bende değil
Yanından gitsem gönlüm
Ya ben hangisindeyim
Yine adresimiz araf şehri
Orta yol yok mu cadddesi
Yine şehri kuşattık işte
Ama ayrılamadık mekansızlıklarımızdan
Halime Vatansever
Halime VatanseverKayıt Tarihi : 15.1.2006 16:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Halime Vatansever](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/15/mekan-sizlik-larim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!