MEHTAPLAR
Denizler buz tutardı, mehtap ısıtmasa!
Dalgalar coşardı, mehtap uyutmasa.
Ay göle de şavkını vurur, karlı dağa da.
Biraz hırçınlaşıp akan ırmağa da.
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta