Mehtap Onan Şiirleri - Şair Mehtap Onan

keşke zamanı alabilsem geri
başlasam o günlere senli
kısa süren mutluluk günlerimi
uğurlamasam yazılarımda seni

Sensin beni sona götüren
Ne yaptığımı bilmeden
Suçlu olan benim
Neden hep acı çekiyorum
Neden hayat darbeleriyle beni sarsıyor
Kolu kanadı kırılmış bir serçeyim artık

dolunayın gölgesinde
senli hayallerimi kurarken
gözlerine bakıp sevgimi haykırırdim......

tutkulu özlemlerle sürükledin peşinsıra
geçmişin pişmanlıkları boğuyorken seni....

Söyle sevgili söyle
Sen inanıyormusun ki?
Bu hep gider böyle
Kapılmışsın bir hayale

Sen dersin hayaller olmasa yaşanırmı

kapatıyorum perdeyi artık
rolüm kalmadı
bana verdiğin
bu sevda oyununda
sahneden iniyorum
sessiz çığlıklarımla boğuldum

seni sen olduğun için sevdim
kimseler bilmesin istedim
yüreğimin bir köşesine hapsettim seni
bir gün kaçacağını bile bile
o gün gelene kadar benim dedim
kendi hayal dünyamda yaşadım seni

Yalnızlığımı aştım
Bir güneş huzmesi gibi girdin hayatıma
Gelişinle anlam buldu
Adını aldı gölgeler

Işık olmasa olur muydu sence?

Uzun zamandır yazmıyorum.yazamıyorum senınle dertleşemiyorum.belkide yokluğundan ne kadar oldu
kaç ay?
kaç gün?
kaç gece?
yalnız geçen zamanı hesaplayamıyorum bile. hafızam sanki silinmiş mutlu günleri hatırlamıyorum
ya sen, hatırlıyormusun tekrar yaşatırmısın bana.biliyorum.şimdi yüzünün ifadesini görür gibiyim.bana olan kızgınlığını.ne yapayım bazen çocuk gibi şımarmak istiyorum belkide sevgiyi bu şekilde yaşıyorum içimde.bilemezsin ki neler yaşadığımı bilemezsin ki içime akııtığım gözyaşlarımı.bilemezsin ki bana yaşattıklarını.sensizliğin yarattığı dönüşü olmayan karanlık bir yoldayım şimdi.arkama bakmadan ilerliyorum yavaş yavaş.sen yoksan yanımda gölge yok olur o karanlık yolda

Ben ağlamak istemedim
Ağlatmak istemedim kimseyi
Hatam nerde bulamadım düşünüyorum
Sevmekten başka ne suçum vardı?
Artık gidiyorum ne ben kalacağım
Nede gölgem geride