Mehtap Onan Şiirleri - Şair Mehtap Onan

Sen gidince gündüz gece oldu
Her ayrılıkta bulutlar bize ağlıyordu
Suskundum sahipsizdim sensizdim
Uzun geceler bekledim seni
Gözlerimde hapsettim hayalini
Sesini gülüşünü

geleceğe dair hayallerimi
hayatın akışına bıraktım
gün doğarken sensiz sabahlara.....

hatırıma düşer sahildeki fener
rüzgarın uğultusuyla beraber

Söküp atamıyorum seni içimden
Ne senle ne sensiz
Hani ölene kadardıya bu sevda
Benimle ölmeye varmısın?
31.08.2007

Hüzün doludur yüreğin
Korku dolu titrer bilirim
Parmak uçlarında bir sevda yaşanır
Gördüm bilirim
Nice mutluluk diledim
Sarı güllerde mavi denizde

Her şey yalanmış
Nasılda bir sözüne kapılıp inandım
Nehir gözlerde yaş durmaz artık
Sanmaki gidişim içten değil
Bir gün anlayacaksın içimdeki sızıyı
Bir yanım sevdalı bir yanım yitik

Üzüntülerimin üst üstte geldiği
Yalnızlıktan sıkıldığım
Dertlerimi paylaşacak
Birini aradığım anda
Sen çıktın karşıma
Dostum sırdaşım arkadaşım oldun

bu gece özlemin bir başka yakıyor içimi
hatıralar da avutmuyor artık yaralı yüreğimi
üşüyorum sensizliğinle
ama korkmuyorum artık
sensiz olmaktan
alıştım sensizliğe

Beni sevdiğini söylerdin
Karşılık beklemeden
İnanmadım bu sevgine
İnat etmem ondandır
Her şey zamanla derdin
Lafına güler geçerdim

Boş hayaller kaplamış yüreğimi
Kapılmış gidiyorum
Sonu belli olmayan
Bir yola doğru
İçimdeki boşluk mu bu?
Yoksa bir arayış

Bir gün sende anlayacaksın
Senı neden bukadar sevdiğimi
Benim anlayamadığımsa
Sebepsizce susmaların
Sesine hasret kaldım sevdiğim
Seni çok özledim