Mehtap Işığında Ruh Yansımaları ( Kalbim ...

Deniz kıyısına atılan bir mektup misali satırlarım,

Dönüşüyor ıssız kuytularda yalnızlığa,

Islak bedenim sensizlikle dolsa da

Yaşamaya çalışıyorum bu kör karanlıkta.

Bir mehtap yansımasıydı hayalin denizde

Ve ben boğuluyordum nefessiz kara kütlesinde,

Damlalar kırbaçlıyor sanki ruhumu,

Azap geliyor sensiz geceler soğuk ellerime.

Sonra fark ettim bir gece ; prangalar takılmış aslında gökyüzüne

Ve bir para koşuşturmasın da ''satılmış bedenler koleksiyonu'' şeytanın alevli ellerinde

Kuşlar bile uçamaz olmuş artık uçan demirlerden göklerde,

hüzünlü gözlerle bakarlar ölürken tüfek denilen ölüm meleğine.

tutsak bırakılmış insanlar bir fiş bir elektriğe ,

görmez olmuş dünyayı elektronik çerçeve ile

Oysa balonlar da güzeldi be mavi gökyüzünde,

Çimen kokusuna doymuş bedenler de,

Taş duvarlar boğabilir mi yürekleri ,

insan özgürlüğü bir kez istediğinde....

hem de tüm kalbi ile.....A.A

Kalbimin Nehirleri kitabı sayfa : 37